وبلاگ

اهمیت انجام کار عمیق در دنیای آشفته امروز، برای همه ما به اثبات رسیده است. از این رو گام بعدی، انتخاب یک روش مناسب برای انجام آن است. مهم‌ترین چالش مرتبط با کار عمیق، انتخاب روش زمان‌بندی با توجه به شرایط زندگی و عادات شخصی است. چرا که عدم انطباق روش انتخاب شده با شرایط واقعی فرد، می‌تواند عادت کار عمیق را پیش از آنکه فرصتی برای استحکام آن وجود داشته باشد، از بین ببرد.

یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های نسخه سازمانی، امکان ایجاد «هویت اختصاصی» است. ایجاد این هویت اختصاصی، به معنای وجود یک اپلیکیشن مستقل با تمامی سرویس‌های بالونت اما با نام و هویت جداگانه خواهد بود. مواردی مانند نام برنامه، هویت بصری و دامنه می‌توانند در ایجاد یک هویت اختصاصی موثر باشند. در بین موارد گفته شده، هویت بصری می‌تواند موثرترین گزینه در ایجاد هویت اختصاصی باشد.

به بیان ساده پیام‌رسان سازمانی را می‌توان بستری برای تعاملات در یک سازمان، شرکت و یا یک مجموعه دانست. تبادل اطلاعات، نظرات، اسناد و … بین کارمندان، کارفرمایان و مدیران یک نیاز اساسی در هر سازمان به حساب می‌آید. در هر دوره‌ای از زمان، این تبادل اطلاعات و انجام وظایف به روش و شیوه خاصی صورت گرفته است. در حال حاضر ایده بهره‌گیری از پیام‌رسان‌های سازمانی – به عنوان ساده‌ترین و سریع‌ترین روش ممکن – برای این ارتباطات مطرح شده است.

در اوایل فعالیت واتساپ، بیشتر کاربران آن را عموم مردم دنیا و البته با رویکرد ارتباطات شخصی تشکیل می‌دادند. اما پس از مدتی این اپلیکیشن محبوب تصمیم گرفت امکانات جدیدی را در اختیار مخاطبین خود قرار دهد. مخاطبینی که پیش از این از واتساپ استفاده می‌کردند، اما اکنون استفاده عمومی آنها به استفاده‌ای تخصصی تبدیل شده بود. این رویکرد جدید در نسخه تجاری واتساپ (WhatsApp Business) صورت گرفت.

سطوح دسترسی و مشخص کردن اختیارات کاربران، یکی از مهم‌ترین اصولی است که باید در یک برنامه به آن توجه کرد. تفاوتی ندارد که از یک پیام‌رسان استفاده می‌کنید یا یک برنامه مدیریت پروژه. مدیران برنامه باید بتوانند سطوح دسترسی مشخصی را برای کاربران خود در نظر بگیرند. سطوح دسترسی هم در حفظ امنیت اطلاعات اهمیت داشته و هم می‌توانند سلسله ‌مراتب انجام کارها در برنامه‌ را ایجاد کنند.

روش هارادا، راهی برای پیشرفت شخصی، دستیابی به اهداف و آرزوهای حرفه‌ای یا شخصی است. هارادا نه تنها یک روش، بلکه فلسفه‌ای دلگرم‌کننده نیز هست. فلسفه‌ای که با دو ویژگی ارتباط با دیگران و ارتباط با محیط، به ایجاد جهانی بهتر و با معناتر کمک می‌کند.

بمباران اطلاعاتی یکی از چالش‌های مهم جوامع مختلف در دهه‌های اخیر است. کافی است برای چند دقیقه یکی از شبکه‌های اجتماعی خود را باز کرده و یا تلویزیون را روشن کنیم. در همین مدت زمان کوتاه، ما در معرض ده‌ها یا صد‌ها نکته اطلاعاتی مختلف قرار می‌گیریم. اما سوال اصلی اینجاست که آیا ما به تمامی این اطلاعات نیاز داریم؟!

تنوع سرویس‌های موجود در بالونت و نیاز به طبقه‌بندی آنها و از طرفی کاربردهای تیمی و سازمانی آن، نیاز به ایجاد یک مفهوم جدید در برنامه را پُر رنگ کرده است. «شبکه» راهکاری برای پاسخ به این نیازهاست. با استفاده از شبکه می‌توان گروهی از سرویس‌های مورد استفاده را که دارای وجه اشتراک هستند، دسته‌بندی کرده و به صورت انتزاعی در کنار هم قرار داد.

شبکه‌های اجتماعی سازمانی به عنوان یکی از اصلی‌ترین نیازها و پایه‌های سازمان‌های نسل ۲.۰ شناخته می‌شوند. این شبکه‌ها یک بستر آنلاین را در اختیار کسانی که علاقه‌مند به اشتراک‌گذاری منابع اطلاعاتی خود با دیگر همکارانشان هستند، قرار می‌دهد. این نوع از شبکه‌های اجتماعی می‌توانند ابزار مناسبی برای کاهش کاغذبازی‌های رایج در ادارات، شرکت‌ها و سازمان‌های مختلف باشند.

PWA همانطور که از نامش پیداست، نوعی وب اپلیکیشن‌ است که تا حدود زیادی ظاهر برنامه‌های بومی را به خود گرفته است. این شباهت به اندازه‌ای است که شاید کاربر در نگاه اول و هنگام استفاده از یک PWA، متوجه تفاوت آن با یک برنامه بومی خود نشود. عواملی مانند «سهولت استفاده»، «ایجاد آیکون اختصاصی بر روی Home Screen» و «عدم نیاز به بارگذاری (Load) مجدد برنامه برای هر بار استفاده» می‌توانند باعث ایجاد این حس در کاربران شوند.

هنگام خارج شدن از یک اپلیکیشن و بستن کامل آن، سیستم‌عامل باید برای مدیریت حافظه و بهینه‌سازی باتری تصمیم‌گیری کند. این کار با متوقف‌سازی اپلیکیشن‌های موجود در پس‌زمینه انجام شده که اصطلاحا به آن Kill گفته می‌شود. از طرفی این اقدام سیستم‌عامل برای کارکرد بهتر گوشی یا دستگاه هوشمند بسیار مناسب است اما مشکلاتی از جمله “عدم دریافت اعلانات” را برای برنامه‌های Kill شده به همراه دارد.

چه یک اینترنت‌گرد ساده باشید یا یک فروشنده ماهر اینترنتی؛ چه یک سیاستمدار باشید و یا یک فعال اجتماعی؛ و یا حتی پدر و مادری باشید که نه از شبکه اجتماعی اطلاعی دارد و نه حتی می‌داند که اینترنت را با کدام «ت» می‌نویسند؛ چنان شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها در زندگی شما نفوذ کرده‌اند که حتی تصور کنار گذاشتن آنها برای شما آسان نخواهد بود.‌